In Uis getankt (benzine, koffie en fris). We werden belaagd door jongens die allerlei soorten stenen in de aanbieding hadden.
Daarna reden we Damaraland in, kleinschaliger vriendelijker, afwisselender en groener dan de woestijnen. Langs de weg verlaten en bemenste stalletjes met souvenirs. Een stalletje met 2 Herero-vrouwen en 3 Himba-vrouwen waar we wat souvenirs kochten en fotoos mochten maken. Langs de weg groepjes hutten, wilde dieren (baboons) en vee.
Om een uur of 5 aangekomen bij camp Xaragu. In het restaurant konden aanschuiven voor de gezamelijke maaltijd. Na het eten nog een voorstelling van de staf onder leiding van de big mama. In deze lodge kon niet met Visa betaald worden (bij alle andere was dat wel gelukt) waardoor we geen cash genoeg hadden voor een safari.De volgende dag op eigen gelegenheid de route van de safari gereden. Na een klein uur liep een geitenhoeder langs de weg en wees het land in "elephant". Aan de andere kant van de weg ver het land in (onbereikbaar voor ons) bij de rivierbedding de safaritruck van de lodge - zij genoten van de olifantenfamilie (hoorden wij later). Bij Palmwag tanken, 50 meter voorbij een veterinaire grenspost. Om de grens over te mogen om te tanken moesten eerst formulieren ingevuld worden.
Volgens 2 kaarten was het mogelijk om via de grootbergpas en een 4x4-weg naar de lodge terug te rijden. Lang ging het goed, ook de kleinere wegen waren met wegnummers aangegeven. De laatste afslag (naar de D2633) was helaas niet te vinden. Inmiddels was het 14:30 en moesten we ± 200 km terugrijden. Dat was dus doorrijden om voor donker terug te zijn. Om 18:00 uur vlak voor de lodge nog een bergje in de avondzon. Het bezoek aan Twijfelfontein doorgeschoven naar de volgende morgen.
Etappe 5
Start
Etosha
